Rogaliki Cioci Marysi czyli wycieczka w przeszłość.

- Mamo, masz ten przepis na rogaliki, które zawsze robiła ciocia?

- Chyba nie mam.

- No sprawdź, może masz.

- ...

- No mam.

No i super. Rogaliki Cioci Marysi może i nie są kulinarnym cudem świata ale przywołują wspaniałe wspomnienia. Kiedy byłam jeszcze dzieckiem, podróże samochodem były rzadkością, jeździliśmy pociągami, o komórkach nikt nie słyszał, rzadko kto miał telefon stacjonarny.  Z tych względów wizyty u rodziny mieszkającej w innych miastach były wielkim wydarzeniem. Występująca w tytule Ciocia Marysia mieszkała w mieście oddalonym od naszego o 150 km i uwielbiałam ją odwiedzać. Podróż pociągiem z przesiadkami, kanapki jedzone jak tylko ruszył, liczenie stacji które znaliśmy na pamięć i wypatrywanie Dębu Piastowskiego w lesie... Było wesoło.

Ciocia zawsze miała dla nas coś dobrego. Obok sernika o którym była mowa kilka postów wcześniej , dzisiejsze rogaliki już zawsze będą mi się kojarzyły z wizytami u niej. Bardzo żałuję, że po Cioci, podróżach do niej i jej rogalikach zostały już tylko wspomnienia...

Jeśli ktoś będzie miał ochotę jej popełnić, polecam serdecznie. Roboty z nimi miało, no, chyba że pomaga nam uwielbiająca wyjadać dżem ze słoika 5-cio latka. Są pyszne, znikają z talerza w bardzo szybkim tempie. Jestem pewna, że do jutra nic nie zostanie....

Składniki : 

- 500 g mąki

- kostka margaryny

- 50 g drożdży

- 2 łyżki cukru

- 2 łyżki śmietany

Dodatkowo :

- ulubiony dżem

- cukier puder

- sok z cytryny

Mąkę wysypaną na stół siekamy z margaryną. 

Dodajemy pokruszone drożdże i cukier, zagniatamy ciasto. 

Nie odstawiałam ciasta do wyrośnięcia, i szczerze mówiąc nie wiem czy należy to robić.

Z ciasta formujemy wałek, dzielimy go na 6 równych części. Każdą rozwałkowujemy  na kształt w miarę równego koła i dzielimy nożem  na 8 trójkątów. 

 Na szerszym końcu każdego trójkąta kładziemy porcję dżemu i zwijamy rogalika.

Rogaliki układmy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia i pieczemy ok.15 minut w 190 st.

 Po wyjęciu  z piekarnika smarujemy lukrem, u mnie w przypadku tych rogalików jest to cukier puder wymieszany z sokiem  z cytryny. Użyłam dżemu śliwkowego. I to jest właśnie ten smak, który zapamiętałam.